​

Je kent ze wel, onze hoogbegaafden. Ze zijn van alle markten thuis, zien overal kansen en overzien elke situatie met hun scherpe analyses. Voor de buitenwereld lijkt het alsof ze moeiteloos door het leven flaneren, maar wij weten natuurlijk wel beter. Zo kunnen persoonlijke keuzes – gaande van broodbeleg tot jobs – al eens een error in het systeem veroorzaken.

​

Ik hoor in mijn praktijk geregeld dezelfde getuigenis: “Ik weet zeker wat ik níét wil. Maar wat dan wél?”

​

Dankzij hun snelle denken zien hoogbegaafden niet één pad, maar een heel scala aan mogelijkheden. De keerzijde van die medaille is dat hun hoofd al snel een doolhof van keuzes wordt. Vooruit, achteruit, naar links, of rechts. Elke optie heeft nuances, mitsen en maren. Waar anderen tevreden zijn met een “goed genoeg”-beslissing, horen zij de ruis van alternatieven in hun achterhoofd.

​

En dan speelt er nog iets. Kiezen is verliezen: je sluit opties uit en doet deuren dicht. Kiezen dwingt om kleur te bekennen, terwijl een hoogbegaafde niets liever heeft (en is) dan alle kleuren van de regenboog. Kameleongewijs passen ze zich aan elke context aan. Dat doen ze ook graag, dus wanneer ze moeten kiezen voor één context kan dit claustrofobisch aanvoelen. Zolang je geen keuze maakt, blijft alles mogelijk. Dus keuzes worden al eens uitgesteld.

​

De truc om vlotter keuzes te maken zit ‘m erin om jezelf toe te staan om imperfect te kiezen en om keuzes niet te zien als iets definitief, maar als een eerste stap. Vanuit stilstand gebeurt er niets, dus kom in beweging! Just do it! Kies! Zet een stap, in eender welke richting. Daarna kan je evalueren, leren en bijsturen. En zo groei je.

​

Op zoek naar meer concrete tips bij keuzestress? n mijn boek Hoogbegaafd zijn ga ik daar uitgebreid op in. Je vindt er inzichten en handvatten die je helpen keuzes te maken die écht bij je passen. Dat komt onder andere aan bod in de hoofdstukken over identiteit, over relaties en over persoonlijke groei en ontwikkeling.